دست مریزاد استاد واقعا که کارت درست است خدا قوت ، تا قبل از دیدن فیلم فکر نمیکردم کاری که از ان به عنوان سیاسی ترین فیلم تاریخ سینمای ایران یاد میشود انقدر خوب از اب درامده باشد این را برای این میگویم  که فیلم هایی که پیش از این از آنها به عنوان فیلم های سیاسی یاد میشد هیچ کدام کارهای فاخر و بزرگی نبودند و برایم به تجربه ای تلخ و ناموفق تبدیل شده بودند یا به نحوی انقدر واضح و از درون به مسائل نمیپرداختند ، بعد از اتمام فیلم با این که باز هم احساس میکردم که فیلم دارای نواقص بسیاری است اما نقاط قوت ان  به قدری زیاد بود که احساس خوشایندی پیدا کرده بودم دلم میخواست همانطور در سینما بنشینم و به اتفاقات دو سال قبل برگردم به شور و شعفی که در ستاد های انتخاباتی بر پا بود به شلوغی خیابانها که واقعا در فیلم بسیار زنده به تصویر کشیده شده بود تمامی اتفاقات افتاده در فیلم را وقتی با اتفاقاتی که با تمام وجود لمسشان کرده بودم در کنار هم قرار میدهم نتیجه گیری اش میشود کاربلدی کارگردانی چون ابوالقاسم طالبی ،قبل از دیدن فیلم ترس هایی داشتم از قبیل اینکه این فیلم یک فیلم سفارشی باشد و با طرفداری از یک نامزد خاص بخواهد حق بودن خود و باطل بودن دیگری را اثبات کند اما طالبی نشان داد که می‌توان هم طرف‌دار حق بود و در عین حال بی‌طرف! این واقعیت دارد؛ «قلاده‌های طلا» در همان حال که ذات «فتنه» را برملا ‌می‌کند، نسبت به برخی از عوام که فریب این جریان را خوردند، تصویری منصفانه و متعادل نشان می‌دهد. نه از احمدی نژاد دفاع میکند و نه طرفداران سابق موسوی را مورد سرزنش قرار میدهد بلکه با نگاهی مسقل و بی تعارف تمامی مسائل را به به راحتی بازگو میکند ، از راهپیمایی سکوت 25 خرداد گرفته تا نگاهی زیرکانه به قتل ندا آقا سلطان وصحنه های ناب درگیری در ناحیه مقاومت بسیج نینوا . قلاده های طلا بی شک بهترین کار سینمایی ایران در سال 1390است . بعد از دیدن فیلم تازه دلیل پرویز شیخ طادی را برای بخشیدن سیمرغش به طالبی را فهمیدم  فیلمی که لیاقت این را داشت که سیمرغ های زیادی روی شانه اش بنشیند و خستگی را از تن ساران در سازندگانش بزداید . تنها چیزی که در این لحظه میتوانم تقدیم استاد کنم تشکر صمیمانه ای است  که با تمام وجود نثارشان میکنم .