توضیح نوشت:
خیلی دوست داشتم این مطلبو وقتی هنوز داغه داغه بنویسم اما به دلیل مشکلات شخصی امکانش نبود با این حال دلم نیومد ننویسمش
تحلیل نوشت:
قبل از دیدن فیلم به خودم امید داده بودم که اینبار شاهد یک فیلم کاملا کمدی خواهم بود اما هرچه از جریان فیلم میگذشت امیدم کم رنگ و کمرنگ تر میشد
این را برای جناب عطاران مینویسم:
کمدی سیاه ، دقیق نمیدانم اما تا انجا که ذهنم یاری میکند نام این ژانر که رضا عطاران برای اولین بار پا در ان گذاشته است همین باید باشد کاری به خوب و بدی این ژانر ندارم و اینکه اصلا با استقبال مردم روبه رو خواهد شد یا نه این ها طرف دیگر قضیه است روی حرف من در حال حاضر فقط با خود رضا عطاران است رضا عطارانی که در دوران کودکیم با سیب خنده شناختمش سیب خنده ای که به راحتی خنده را بر لب های من و امثال من مینشاند رضا عطارانی که با دنیای شیرینش همزاد پنداری میکردم با مجید جان دلبندمش پای تلویزیون میخ کوب میشدم ، نحوه ی بازی کردنش را میپسندیدم شاید اسمش را هم نمیدانستم اما فقط میدانستم فیلمی که او ایفاگر نقشی در ان باشد فیلم خوبی است ، بزرگتر شدم همزمان او هم وارد عرصه کارگردانی شد با دیدن مجموعه خانه به دوش به کارش اعتقاد پیدا کردم و به خودم اطمینان دادم که روزهای رو به پیشرفتی در انتظارش است فکر میکردم رگ خواب خندادن مردم دستش امده خندادنی که به هر قیمتی نباشد بعد از پخش ترش و شیرین بود که متوجه شدم اقا رضا درست مردم را نفهمیده از انجایی که سوژه های خندادن مردم را به پشت در دسشویی کشاند و در هر قسمت با اشاره به این نکته و با در اوردن ادا و اصول هایی که به دور از فرهنگ غنی ایرانی اسلامی ماست سعی در خندادن داشت این نوع خندادن مردم در هیچ کجای ادبیات ما تعریف نشده بود نه در فکاهی های غزالی در ان اثری دیده میشود و نه در چرند و پرند دهخدا ، شروع این روند را نمیدانم چه کسی اغاز کرد اما این را میدانم که ادامه دادنش توسط رضا عطاران اشتباهی بزرگ بود اشتباهی که با اولین کار سینمایی عطاران به اوج خود رسید شاید . کاری که شاید در ابتدا تصور میشود که کمدی سیاه باشد اما رفته رفته به یک کمدی جنسی تبدیل میشود استفاده مکرر و بی حدو حصر از شوخی های جنسی که بازی اکبر عبدی در نقش مادر خانواده ان را تسهیل تر کرده است و و اشاره ی پی در پی به نقطه ضعف کاراکتر اصلی که در مواجه با استرس دچار مشکل میشود ، ان را دستاویزی برای خندادن مردم قرار میدهد نشانه ی رو به افول بودن طنز پرداز صاحب سبکی چون رضا عطاران است ، اقای عطاران قرار نیست چون دیگر به اصطلاح طنز پردازان ما در سینما در وادی غلطی پا گذاشته اند شما هم ادامه دهنده ی انها باشید گاهی لازم است خلاف جهت شنا کنید ...